อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 7 วันที่ 16 ก.ค. 57
“เธอก็เห็นแล้ว ว่าคุณพ่อป่วยหนัก หมอเองก็บอกให้พวกเราเตรียมทำใจได้แล้ว แต่เราก็ยังมีวิธีที่จะรักษาคุณพ่อได้” พิมพ์อรจ้องหน้าอยุทธ์ “อยู่ที่ว่าเธอ จะยอมรึเปล่า”อยุทธ์ได้ฟังพิมพ์อรเริ่มสนใจขึ้นมาทันที “วิธีอะไรครับ ถ้ารักษาคุณพ่อได้จริง ผมยอมทำทุกอย่าง”
พิมพ์อรมองหน้าอยุทธ์นิ่งอยู่ครู่นึง ก่อนที่จะตัดสินใจพูด “ยกเหรียญของเธอให้กับพี่ แล้วพี่จะใช้มันรักษาคุณพ่อเอง”
อยุทธ์หน้าเครียดขึ้นมาทันที ที่พี่สาวใช้พ่อมาต่อรองบังคับตน
เจติยากำลังทานอาหารพร้อมกับคุยกับอยุทธ์ไปด้วย ต้องตกใจกับสิ่งที่อยุทธ์เล่าถึงพิมพ์อรให้ฟัง “แล้วคุณให้ไปรึเปล่าคะ”
“ไม่ครับ ผมถามเหตุผลพี่อรไป แต่เค้าตอบไม่ได้ ผมก็เลยไม่ให้”
“เหรียญรักษาคุณพ่อไม่ได้จริงๆเหรอครับคุณเจ”
“ค่ะ เหรียญมีพลังไม่มากพอ มีแต่กล่องรากบุญเท่านั้นถึงจะทำได้ แต่ฉันก็ทำลายมันไปแล้ว”
อยุทธ์หน้าเครียดรู้สึกเป็นห่วงพ่อมาก แต่ก็ไม่รู้จะช่วยพ่อได้ยังไง เพราะการแพทย์ก็ไม่ได้เหรียญก็ยังช่วยไม่ได้อีก
ขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์มือถือของเจติยาก็ดังขึ้น เจติยาดูเบอร์แล้วกดรับ “ว่าไงคะคุณต้น...”
ลาภิณกำลังคุยโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“ผมเสร็จงานแล้วนะ เจเสร็จธุระรึยัง เดี๋ยวผมไปรับแล้วเราไปหาอะไรกินกันนะ ทานแล้วเหรอครับ ไม่เป็นไรครับ”
ลาภิณกดวางสายด้วยหน้าตาบึ้งตึง ผิดจากตอนแรกลิบลับ ลาภิณรู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจ “อยุทธ์อีกแล้ว” ลาภิณถอนใจเซ็งๆ บ่นตัดพ้อ” เดี๋ยวก็งอนซะหรอก” สีหน้าลาภิณดูงอนๆ เอาแต่ใจเล็กน้อย
นทีกำลังอ่านหนังสืออยู่กับพลอยที่โต๊ะมุมตึกภายในวิทยาลัยของนที นทีอ่านหนังสืออย่างตั้งใจแต่พลอยเอาแต่เหม่อ สีหน้ากลัดกลุ้มกังวล ห่วงเรื่องเหรียญและคนที่มาแย่งชิงตลอดเวลา
นทีอ่านเสร็จหันไปพูดกับพลอย “ลองทำข้อสอบปีก่อนดูรึยังพลอย”
พลอยเอาแต่เหม่อไม่ได้ทำแบบฝึกหัด แถมยังไม่ได้ยินที่นทีพูดด้วย
นทีเห็นท่าทางพลอยก็แปลกใจ เรียกอีกครั้ง “พลอย”
“อะไรเหรอ” พลอยเพิ่งเริ่มรู้สึกตัว
“พลอยเป็นอะไรน่ะ ช่วงนี้แปลกๆ ใจลอยยังไงก็ไม่รู้ มีอะไรรึเปล่า บอกเราได้นะ”
พลอยมีทีท่าอึกๆอักๆไม่รู้จะเล่ายังไง เพราะกลัวนทีมีอันตรายไปด้วย “ไม่มีอะไรหรอก เราไปห้องน้ำเดี๋ยวนะ เดี๋ยวมา”
พลอยรีบเดินหนีชิ่งไปเลย นทีได้แต่มองตามด้วยความงุนงง
พลอยเอาแต่มองหน้าตัวเองกระจกส่องหน้าในห้องน้ำ ด้วยสายตาเครียดรู้สึกกังวล
พลอยพยายามรวบรวมสติ “เหรียญเป็นของฉัน ฉันไม่ให้ใครทั้งนั้น อย่างน้อย ก็ต้องไม่ใช่ตอนนี้”
พลอยบีบขอบอ่างล้างหน้าแน่น รู้สึทั้งกลัวและเครียด แต่ก็ยังไม่ยอมเสียเหรียญไปง่ายๆ พลอยก้มลงล้างหน้าล้างตาเพื่อให้ตัวเองสดใสขึ้น ไม่คาดคิดน้ำก็อกใสๆ กลายเป็นน้ำสีดำ พลอยตกใจผงะถอยห่างออกมา
น้ำก็อกสีดำรวมตัวกลายเป็นหน้ากสิณแผ่กว้างออกมาเต็มหน้ากระจก พลอยกรีดร้องด้วยความกลัว...กสิณหายวับไป
พลอยกลัวมากรีบออกจากห้องน้ำ แต่ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็ปิดเองทันที พลอยผงะถอยด้วยความกลัว มือของกสิณเอื้อมมาลูบเส้นผมของพลอยอย่างแผ่วเบา พลอยตกใจสุดขีด ขนลุกเกรียว รีบหันกลับไป เห็นกสิณยืนอยู่สุดอีกฝั่งห้องน้ำ ชนิดที่ไม่น่าจะเอื้อมมือมาจับผมได้
พลอยรู้สึกกลัวแต่ยังกลั้นใจถาม “แกเป็นใคร”
“ผมสวยดีนะ หน้าตาก็น่ารัก อายุก็ยังน้อย น่าเสียดาย ถ้าจะต้องมาตายตอนนี้”
“ไม่ต้องมาขู่ฉันหรอก ฉันรู้นะว่าแกต้องการเหรียญ แต่ถ้าแกฆ่าฉัน แกจะไม่มีวันได้เป็นเจ้าของเหรียญเด็ดขาด”
กสิณส่ายหน้ายิ้มๆ “ไร้เดียงสาซะจริง ฉันมีวิธี ที่จะให้เธอยกเหรียญให้ฉันเยอะแยะ แม้ว่าคราวก่อนจะพลาดไปหน่อยก็เถอะ”
“นี่ฝีมือแกเองเหรอะ แกทำร้ายแม่ฉัน”
พลอยหยิบเหรียญออกมาแล้วกำแน่น พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่กสิณ
กสิณหัวเราะชอบใจ “คิดจะขอพรให้เหรียญทำร้ายฉันเหรอ ช่างไม่รู้อะไรซะเลย”
พลอยตกใจมาก ที่ไม่เกิดอะไรขึ้นกับกสิณเลย
“ถึงเธอจะเป็นเจ้าของที่ไม่คู่ควรนัก เมื่อเทียบกับพิมพ์อร หรือเจ้าของเหรียญคนเก่า แต่ฉันก็ยังไม่อยากเห็นเธอตายหรอกนะ มอบเหรียญให้ฉันตอนนี้ แล้วเธอจะรอด”
“ไม่ เหรียญเป็นของฉัน ฉันไม่ให้ใครทั้งนั้น”
พลอยรีบวิ่งไปที่ประตูแล้วเปิดออกก่อนจะรีบวิ่งหนีไป จอห์นที่ดักซุ่มจับตามองตามพลอยไป จอห์นในตอนนี้มีสภาพทรุดโทรมเพราะหนีตำรวจมานาน
จอห์นมองตามพลอยไปด้วยสายตาถมึงทึงน่าสะพรึงกลัว
พลอยเดินเข้ามาในห้องนอน ขณะนั้นเอง เหรียญก็ลอยออกมาช้าๆต่อหน้าพลอย พลอยเห็นเหรียญลอยขึ้นมา เหมือนต้องการส่งสัญญาณถึงตน พลอยจ้องเหรียญรู้สึกเครียดมากจนกรีดร้องออกมาพร้อมเข่าอ่อนทรุดลงนั่งคุกเข่ากับพื้นร้องไห้ระบายความเครียดออกมา ใจนึงก็อยากได้เหรียญไว้เพื่อขอพรต่อไปให้ตนสุขสบาย แต่ก็กลัวตัวเองและแม่เป็นอันตราย จนหาทางออกไม่ได้
ในขณะที่เหรียญลอยอยู่กลางอากาศช้าๆ ไปมาเหมือนยั่วเย้า ราวกับสนุกที่ได้เล่นกับกิเลสและความกดดันของมนุษย์ต่อไป
เจติยา นิษฐา กับอยุทธ์ กำลังช่วยกันทำอาหารเช้าอยู่
ลาภิณเดินเข้ามาในครัว พยายามปั้นยิ้ม “มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย”
“ไม่มีหรอกค่ะ คุณต้นไปคุยเป็นเพื่อนผู้กองดีกว่า อีกเดี๋ยวก็ได้ทานแล้วค่ะ”
“คุณอยุทธ์ทำอาหารอร่อยนะคะ ฐาเคยชิมแล้ว รับรองคุณต้นจะติดใจ”
ลาภิณฝืนยิ้มแต่แอบทำหน้าบึ้งๆ มองไปทางอยุทธ์อย่างไม่สบอารมณ์นัก ลาภิณเลยเดินหงุดหงิดกลับมาที่โถงบ้าน เห็นนวัชกำลังให้มยุรีดูสูตรอาหารสุขภาพจากไอแพดอยู่
มยุรีหันไปยิ้มให้ลาภิณ “คุณต้นคะ วันนี้ว่างทั้งวันรึเปล่าคะ”
“ว่างครับ คุณแม่จะชวนผมกับเจไปไหนเหรอครับ”
“พอดีคุณอยุทธ์เค้าบอกว่าแถวนี้มีฟาร์มผักออแกนิคส์อยู่น่ะค่ะ ไม่ไกลจากบ้านน้าเท่าไหร่ด้วย”
ลาภิณยิ้มค้างไปเมื่อได้ยินชื่ออยุทธ์จากมยุรี
“น้าก็เลยอยากจะไปแวะดู คุณต้นไปด้วยกันนะคะ น้าจะวานให้ช่วยเจรจาซื้อขายให้หน่อย”
ลาภิณหน้าเจื่อนไปรู้สึกว่าอยุทธ์เข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตตนมากขึ้นทุกที ได้แต่ฝืนยิ้มตอบมยุรี “ได้เลยครับ”
“คุณอยุทธ์นี่ช่างสรรหาดีนะครับ ที่ไหนมีอะไรรู้ไปหมด ขนาดเพิ่งกลับมาเมืองไทยนะเนี่ย”
ลาภิณได้ยินอย่างนี้ ก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่อยากได้ยินชื่ออยุทธ์เลย ขณะนั้นเอง นทีก็เดินหน้าเครียดๆออกมาจากข้างในบ้าน
“อ้าว จะไปไหนนที อาหารจะเสร็จแล้วนะ” ลาภิณถาม
“ไปหาพลอยแป๊บนึงครับพี่ต้น พักนี้เค้าเป็นอะไรไม่รู้หงุดหงิดตลอดเลย เมื่อกี๊บอกให้มาที่บ้านก็ไม่มา แต่จะให้ผมออกไปหาให้ได้ ไม่รู้มีอะไร”
นทีเดินเซ็งๆออกจากบ้านไป มยุรีมองตามแล้วค้อนหมั่นไส้ลูกชาย
นวัชนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ รีบเดินไปเรียกนที “นที เดี๋ยวนที” นทีไม่ได้ยิน เดินลิ่วๆออกไปแล้ว
“มีอะไรรึเปล่าครับผู้กอง”
“ผมจะเตือนเค้าเรื่องนายจอห์นหัวหน้าแก๊งเด็กแว้นน่ะครับ เมื่อเช้าสายเพิ่งรายงานมาว่าเห็นนายนั่นมาโผล่แถวๆนี้”
มยุรีพูดด้วยน้ำเสียงแดกดันปนหมั่นไส้ “โทรเข้ามือถือเครื่องใหม่เค้าสิ หมั่นไส้ ห่วงผู้หญิงยิ่งกว่าแม่”
ลาภิณและนวัชชำเลืองมองมยุรีแล้วหันมายิ้มๆให้กันอยากเข้าใจอารมณ์มยุรี
นทีกำลังคุยกับพลอยอยู่แถวๆบ้านเจติยา โดยพลอยสะพายเป้ใส่เสื้อผ้ามาด้วย เตรียมพร้อมเดินทางไกล นทีมีทีท่าตกใจกับสิ่งที่พลอยชวน
นทีตกใจมาก “จะให้เราหนีไปกับพลอยเนี่ยนะ”
“ก็ไหนนทีบอกว่าชอบเราไง ถ้าชอบเราจริง ก็ต้องไปกับเราสิ”
นทีอึกๆ อักๆ “มันคนละเรื่องกันแล้วพลอย เราชอบพลอยมากนะ แต่เราต้องเรียนหนังสือ แม่เราก็ไม่สบาย แล้วพลอยจะไปไหนไปกี่วันก็ไม่รู้ จะให้เราตามพลอยไปได้ยังไง”
พลอยโมโห “ไม่รักกันจริงนี่นา เรามีเงินนะ มากับเราไม่ลำบากหรอก เราอยากหนีไปไกลๆ ไกลได้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี แต่เราไม่อยากไปคนเดียว นทีไปกับเราไม่ได้เหรอ”
นทีอึดอัดจนทนไม่ไหว “พลอยเป็นอะไร พลอยไม่เคยไร้เหตุผล ขนาดนี้เลยนะ ไอ้เรื่องเงินทองนี่ก็เหมือนกัน ตั้งแต่พลอยถูกล็อตเตอรี่ เราว่าพลอยเปลี่ยนไปมาก รู้ตัวรึเปล่า”
พลอยโมโห ตวาดแว๊ด “ไม่รู้ เราไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป เธอไม่รักเราจริง ไม่ห่วงเรา”
พลอยผลักอกนที แล้วเดินหนีไป นทีได้แต่มองตามด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
พลอยสะพายเป้เดินหงุดหงิดมาที่ริมถนน เพื่อจะโบกแท็กซี่ ขณะกำลังรอรถอยู่ จอห์นก็โผล่มาที่ด้านหลังของพลอย แล้วชักปืนออกมาจี้เอวพลอยไว้ พลอยหันกลับไปมองแล้วก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อเจอจอห์น
จอห์นขู่เสียงเหี้ยม “ไม่อยากตาย อย่าแหกปาก”
พลอยกลัวจนหน้าซีดเผือด ตัวสั่น ไม่คิดว่าจะมาเจอจอห์นเข้า
จอห์นผลักพลอยไปติดกำแพง โดยใช้ปืนคอยขู่พลอยอยู่ตลอดเวลา
“แกจะเอาไงกับฉัน”
จอห์นแสยะยิ้ม “ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันไม่ได้พิศวาสอะไรแกแล้ว ที่ฉันมาหาแก ก็เพราะเหรียญตะหาก”
“เหรียญอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง”
จอห์นตะคอกสวน “โกหก วันที่ทรายตาย ฉันเห็นกับตาว่าเหรียญมันลอยออกมาเอง ทรายเคยบอก ว่าถ้าเค้าตายเหรียญจะหาเจ้าของใหม่ แล้วเจ้าของใหม่ก็คือแก ไม่อย่างงั้นแกจะรวยเอาๆ อย่างงี้เหรอะ”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 7 วันที่ 16 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ