อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 6/2 วันที่ 15 ก.ค. 57
“โรคความดันเนี่ยนะ ถ้าเป็นแล้ว ก็ต้องกินยาคุมตลอดชีวิตน่ะแหละ”“ก็ไม่แน่นะคะ อาจจะหายก็ได้”
เจติยารู้สึกแปลกใจกับคำพูดของพลอย
พลอยหันไปพูดกับนที “นที ถ้าเธอไม่ต้องเฝ้าแม่แล้ว เย็นนี้ไปเที่ยวบ้านเรานะ เราอยากโชว์บ้านใหม่”
“งั้นไปกันเลยก็ได้”
พลอยมีสีหน้าใช้ความคิดบางอย่าง “อีกเดี๋ยวก็ได้ นทีอยู่กับแม่ก่อนเถอะ เราไปโทรศัพท์แป๊บนึง”
“โอเค” นทีเดินมาดูมยุรีข้างเตียง ด้านพลอยเดินออกจากห้องไป เจติยามองตามพลอยไป
ทันใดนั้นเองเจติยาก็เห็นเงาดำบางอย่างลอยออกมาจากตัวของพลอย แต่เพียงครู่เดียวก็หายวับไป เจติยามั่นใจว่าพลอยต้องปิดบังอะไรไว้ซักอย่างแน่ๆ
พลอยยืนถือเหรียญอยู่คนเดียวในห้องน้ำ สายตาพลอยเต็มไปด้วยความมั่นใจจ้องตรงไปที่เหรียญ
“ถึงคุณจะไม่ชอบฉันเท่าไหร่ แต่เพื่อเห็นกับนที ฉันจะช่วยคุณเอง”
ขาดคำ เหรียญก็ลอยขึ้นช้าๆบนอากาศ
“ฉันขอให้คุณป้ามยุรี หายจากอาการป่วย เดี๋ยวนี้”
ทันใดนั้น เหรียญก็เปล่งแสงออกมา แสดงการรับรู้ต่อพรที่ขอ
แต่ขณะนั้นเอง เจติยาก็เปิดประตูเข้ามา พอเห็นเหรียญลอยอยู่กลางอากาศ ก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดทันที เจติยาตวาดเสียงดัง
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
สิ้นเสียงเจติยา เหรียญก็ตกวูบลงพื้นทันที พลอยตกใจ รีบเก็บเหรียญขึ้นมาทันที
“นี่คือเหรียญของผู้หญิงที่เคยเป็นคู่กรณีกับเธอใช่มั้ย ที่แท้เธอเป็นคนเอามานี่เอง ผู้กองถึงหาไม่เจอ”
“หนูไม่ได้เอามานะ เหรียญมันมาหาหนูเอง จะมาโทษหนูไม่ได้นะคะ”
“ที่เธอร่ำรวยจนมีเงินซื้อบ้านได้ ก็เป็นเพราะมันสินะ”
พลอยพยักหน้ารับ เจติยารู้สึกเครียดหนักเมื่อรู้ว่าเหรียญอยู่ที่พลอย
“เธอรู้รึเปล่าว่าทำอะไรลงไป เหรียญนี่มันอันตรายมากกว่าที่เธอคิดไว้มากนะ”
พลอยพูดลอยหน้าลอยตาตอบเจติยา “อันตรายตรงไหน ขออะไรก็ได้อย่างใจทุกอย่าง หนูไม่เห็นว่าจะมีอะไรเสียเลย”
“เธอไม่เข้าใจ กิเลสของมนุษย์มันถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม ยิ่งเธอขอมันก็ยิ่งพอกพูนกิเลสให้มากขึ้น สุดท้าย มันก็จะย้อนกลับมาทำลายตัวเธอเอง”
“ทำไมพี่จะต้องซีเรียสขนาดนี้ด้วย หนูรู้แต่ว่าหนูไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ได้ทำร้ายใครซะหน่อย เมื่อกี๊ หนูยังขอพรให้แม่พี่หายป่วยเลยนะ พี่ควรจะขอบใจหนูมากกว่ามาตำหนิอะไรไม่เข้าท่าแบบนี้”
พลอยเดินหน้าบึ้งตึง ออกจากห้องน้ำไป เจติยาได้แต่มองตามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ไม่รู้จะทำยังไง ให้พลอยเข้าใจถึงอันตรายของเหรียญ
ในร้านอาหารของโรงแรม พิมพ์อรกำลังนั่งคุยโทรศัพท์มือถืออยู่คนเดียว
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ย ไม่ต้องถามเหตุผล ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ ดี ฉันไว้ใจเธอที่สุดนะชาคร อย่าทำให้ฉันผิดหวังก็แล้วกัน”
ขณะนั้นเอง ลาภิณก็เดินเข้ามาหาพิมพ์อร พิมพ์อรเหลือบเห็นลาภิณพูดตัดบทกับชาครทันที “แค่นี้ก่อนนะ เสร็จงานแล้วโทรมาด้วย”
พิมพ์อรกดวางสาย หันไปยิ้มให้ลาภิณ “เรียบร้อยมั้ยคะน้องต้น”
“ครับ งานนี้ดีที่ได้พี่อรช่วย ผมเลยได้ของถูกลงกว่าเดิมตั้งยี่สิบเปอร์เซ็นต์แน่ะครับ”
“ก็เพราะความสามารถของน้องต้นเองด้วยล่ะค่ะ ถ้าเป็นคนอื่น อาจจะเจรจาไม่สำเร็จก็ได้”
พิมพ์อรวางแก้วน้ำลง มีคนเดินมารินน้ำเติมให้ พิมพ์อรเหลือบตาขึ้นมอง แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นกสิณเป็นคนรินน้ำให้ตน กสินยิ้มบางๆให้พิมพ์อร ก่อนจะหันไปเป่าลมใส่หน้าลาภิณ ลาภิณปวดหัวขึ้นมาทันที
พิมพ์อรมีทีท่าตกใจรีบถามด้วยความเป็นห่วง “เป็นอะไรไปคะน้องต้น”
ลาภิณปวดหัวมาก “ไม่รู้เหมือนกันครับ อยู่ๆก็ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาเลย”
พิมพ์อรหันไปมองกสิณ ด้วยความโมโห
กสิณแนะ “ให้ลาภิณขึ้นไปนอนพักที่ห้องพักโรงแรมสิพิมพ์อร”พิมพ์อรลังเล อึกๆอักๆ “เร็วสิพิมพ์อร เชื่อฉัน”
พิมพ์อรหันไปเรียกบริกรเพื่อมาช่วยพยุงลาภิณ “น้องๆ ช่วยพี่พยุงคุณผู้ชายพาไปส่งที่ห้องพักหน่อย คุณผู้ชายไม่ค่อยสบายจ้ะ”
“ได้ครับ” บริกรเข้ามาช่วยพยุงลาภิณ ตามที่พิมพ์อรสั่ง กสิณมองไปที่ลาภิณ แล้วยิ้มร้ายๆอย่างมีเลศนัย
พนักงานของโรงแรม ช่วยกันประคองลาภิณมานอนบนเตียงที่ห้องพักโรงแรม ลาภิณปวดหัวมาก จนยืนเองไม่ไหว พิมพ์อรส่งเงินให้พนักงานรับไป พนักงานโค้งคำนับ แล้วออกจากห้องไป
พิมพ์อรมองดูสภาพลาภิณแล้วก็ไม่สบายใจ จนต้องรีบเดินเลี่ยงออกมาจากห้องนอน พอออกมา ก็เห็นกสิณยืนรออยู่ที่ส่วนรับแขกของห้องพัก
พิมพ์อรตวาดใส่กสิณด้วยความไม่พอใจ “ทำอะไรของเธอ ถ้าไม่มีคำอธิบายดีๆ ฉันไม่ยอมจริงๆด้วย”
“ฉันก็ทำตามที่เธอสั่งยังไงล่ะ”
“ฉันไปสั่งให้เธอทำร้ายน้องต้นตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าต้องการให้เจติยาเจ็บปวดที่มายุ่งวุ่นวายกับเธอ” กสิณยิ้มเจ้าเล่ห์ “สำหรับผู้หญิงแล้ว จะมีเรื่องอะไรที่เจ็บปวดใจได้มากไปกว่าสามีนอกใจอีกล่ะ”
พิมพ์อรตกใจมาก ”นี่เธอ... “ หญิงสาวรู้สึกอึดอัด “เธอต้องการอะไรกันแน่ หลายครั้งแล้วนะ ที่เธอพยายามให้ฉัน...” พิมพ์อรไม่อยากพูดต่อ
“ก็เพราะฉันรู้น่ะสิ ว่าเธอรู้สึกยังไงกับลาภิณ แล้วเธอต้องการเค้ามากขนาดไหน แต่เธอพยายามปิดบังความรู้สึกตัวเอง เพราะศักดิ์ศรีบ้าๆบอๆ ที่เธอสร้างมาห่อตัวเธอไว้” กสิณเข้าไปโอบบ่าพิมพ์อรไว้เป็นเชิงปลอบโยน “เธอไม่ผิดหรอกนะพิมพ์อร ลาภิณคือคนที่คู่ควรกับเธอมากที่สุด เพียงแต่เธอ เจอเค้าช้าไปเท่านั้นเอง”
พิมพ์อรชำเลืองมองไปที่ลาภิณที่หมดสติอยู่ในห้องนอนเพราะมนตราของกสิณ กสิณเหล่มองพิมพ์อรอมยิ้มพอใจ พิมพ์อรดูอึดอัดลังเลไม่รู้จะทำยังไงถูกแต่ก็ไม่ปฏิเสธสิ่งที่กสิณพูดแม้แต่น้อย เพราะมันตรงกับความคิดด้านมืดในใจของเธอจริงๆ
มยุรีกำลังนอนหลับสนิท โดยมีพยาบาลวัดความดันให้ ในขณะที่เจติยาคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ
พยาบาลวัดความดันเสร็จก็หันไปพูดกับเจติยา “ความดันปกติแล้วนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ”
พยาบาลออกจากห้องไป เจติยาเข้าไปห่มผ้าให้แม่ คอยดูแลแม่อย่างดี ก่อนจะรู้สึกเจ็บท้องวูบขึ้นมา จนต้องเอามือจับ เจติยาตัวงอด้วยความเจ็บเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปนั่งพักที่โซฟาด้วยสีหน้าแปลกใจว่าตนเป็นอะไร
ที่ห้องพักในโรงแรม ลาภิณค่อยๆ ดีขึ้น แต่ก็ยังคงมึนหัวอยู่ ลาภิณค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืนจากเตียง แล้วเดินโซซัดโซเซออกจากห้องนอนมา พิมพ์อรกำลังเถียงกับกสิณอยู่
พิมพ์อรยังรู้สึกสับสนเพราะยังรักในศักดิ์ศรีมากกว่า “ฉันทำไม่ได้หรอก เธอหยุดคิดอะไรบ้าๆได้แล้วนะกสิณ”
“เธอเป็นเจ้านายของฉัน เธอให้หยุด ฉันก็หยุด แต่เธอแน่ใจแล้วเหรอะว่าจะหยุดความปรารถนาของตัวเธอเองได้ แล้วที่สำคัญ เธอแน่ใจได้ยังไง ว่าลาภิณเค้าจะไม่คิดแบบเดียวกับเธออยู่”
พิมพ์อรกำลังสับสน ทันใดนั้นเอง ลาภิณก็เดินโซเซออกมา “พี่อรครับ”
พิมพ์อรตกใจ หันกลับไปมองลาภิณ แต่พอมองกสิณอีกที กสิณก็หายไปแล้ว
ลาภิณเซเหมือนจะล้ม พิมพ์อรรีบเข้าไปประคองลาภิณ “ระวังค่ะน้องต้น”
ลาภิณมึนๆ หัว “พี่อรคุยกับใครอยู่เหรอครับ”
“เอ่อ พี่คุยโทรศัพท์น่ะจ้ะ น้องต้นเป็นยังไงบ้างคะ”
“ยังมึนๆอยู่ครับ แต่ก็ดีขึ้นแล้ว แปลก ผมไม่เคยเป็นอย่างงี้มาก่อนเลย”
“น้องต้นอย่าเพิ่งฝืนเลยค่ะ มานั่งพักก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่เอาผ้าเย็นๆมาเช็ดหน้าให้นะคะ”
ทันทีที่พิมพ์อรจะเดินไปหาผ้าขนหนู ผ้าขนหนูชุบน้ำผืนเล็กก็มาอยู่ในมือแล้ว พิมพ์อรอึ้งไปหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำในมือขึ้นมาดู แต่ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นการจัดแจงของกสิณ พิมพ์อรเข้ามาช่วยประคองลาภิณมานั่งที่โซฟา
“พี่อรว่าน้องต้นนอนพักให้ดีขึ้นก่อนค่อยกลับดีกว่านะคะ”
ลาภิณมึนมากพิงศีรษะพักไปกับโซฟา พิมพ์อรเอาผ้าขนหนูมาซับหน้าให้ลาภิณ
กสิณปรากฏตัวขึ้นข้างๆ อมยิ้มมารร้ายก่อนจะพ่นควันดำออกจากปาก ควันดำลอยเข้าใส่ลาภิณ ลาภิณค่อยๆ ลืมตาขึ้นเห็นพิมพ์อรดูแลตนอย่างดีในระยะใกล้ ลาภิณและพิมพ์อรสบตากัน ใบหน้าของทั้งคู่ ห่างกันเพียงเล็กน้อย ความปรารถนาของทั้งคู่ คุกรุ่นอย่างห้ามไม่อยู่...ทั้งคู่ขยับหน้าเข้าหากัน
พิมพ์อรค่อยๆหลับตาลงรอการประทับจูบของลาภิณ ในที่สุด ก็พิมพ์อรก็พ่ายแพ้ความต้องการด้านมืดของตัวเอง ลาภิณค่อยๆโน้มหน้าลงหาใบหน้าของพิมพ์อรเพราะฤทธิ์มนตร์ดำของกสิณ
ขณะที่ปากจะประกบปาก..ลาภิณดีดตัวออกมาอย่างเร็ว ท่ามกลางความตกใจของพิมพ์อรและกสิณ พิมพ์อรรู้สึกอึดอัดและเขินอายมาก
ลาภิณรู้สึกผิด รีบกล่าวคำขอโทษกับพิมพ์อร “ขอโทษครับพี่อร” ลาภิณรีบเดินออกจากห้องไปทันที
กสิณไม่อยากเชื่อ “เป็นไปได้ยังไง”
พิมพ์อรโมโหมาก “เพราะเธอคนเดียว เธอทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้”
พิมพ์อรเดินหนีไป ทั้งโมโหทั้งเจ็บใจที่เสียหน้า อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
พลอยเปิดประตูพานทีเข้ามาในบ้าน ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ไงนที บ้านใหม่เราสวยมั้ย”
แต่ทันใดนั้น ทั้งคู่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นหลัวถูกจับมัดอยู่กับพื้น โดยมีชาครและลูกน้อง 4-5 คน ปลอมตัวเป็นโจรสวมหมวกไหมพรมปิดบังหน้าตา ยืนอยู่เต็มบ้านไปหมด ลูกน้องคนหนึ่ง รีบยืนขวางประตูไว้ ไม่ให้ทั้งคู่หนีออกไป หลัวมีสีหน้าที่ตื่นกลัวเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
พลอยทั้งกลัว ทั้งห่วงแม่ “พวกแกจะทำอะไรแม่ฉัน ปล่อยแม่ฉันเดี๋ยวนี้นะ”
ชาครเปิดชายเสื้อออก เห็นปืนพกที่เหน็บไว้ที่เอว พลอยยิ่งกลัวหนัก ไม่กล้าพูดอะไรอีก
นทีรีบเอาตัวบังพลอยไว้ “อยากได้อะไรก็เอาไป แต่อย่าทำอะไรพวกเราเลย”
“ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรพวกแกหรอก แล้วก็ไม่ได้อยากได้อะไรมากมายด้วย ฉันอยากได้ของแค่อย่างเดียวเท่านั้นล่ะ”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 6/2 วันที่ 15 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ