@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 2 วันที่ 7 ก.ค. 57

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 2 วันที่ 7 ก.ค. 57

เจติยาตกใจมาก ไม่คิดว่าพิมพ์อรจะรู้เรื่องกล่องรากบุญด้วย “นี่คุณรู้ลึกขนาดนั้นเลยหรือ แล้วคุณรู้หรือเปล่า ว่าอำนาจเหนือธรรมชาติพวกนี้ ยิ่งคุณใช้มันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นอันตรายกับตัวเองมากขึ้นเท่านั้น”

“เหรอคะ...แต่ฉันว่าคุณหวาดกลัวอำนาจพวกนี้มากเกินไปมากกว่า คุณถึงตัดสินใจผิดพลาดทำลายกล่องทิ้ง”

เจติยาไม่พอใจมากที่ถูกสบประมาท “ฉันทำลายมันเพราะฉันไม่ต้องการตกเป็นทาสของมัน ไม่ว่าจะเป็นพรวิเศษแค่ไหน ถ้าต้องแลกกับการถูกบงการไปทั้งชีวิต มันก็ไม่คุ้มหรอกค่ะ”


“คุณอย่าคิดว่าคนอื่นจะถูกบงการไปซะหมดสิ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ฉัน เพราะฉันเป็นเจ้านายมัน...ไม่ใช่ทาส!”

เจติยาตั้งท่าจะเถียง แต่ลาภิณก็เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน พิมพ์อรส่งรอยยิ้มเย้ยหยันมาให้ เจติยาเลยต้องปั้นหน้ายิ้มให้สามีแทน ทั้งที่ในใจเครียดมาก...ดูท่าพิมพ์อรจะลุ่มหลงในอำนาจของเหรียญมากจนน่ากลัว

แต่ถึงแม้การเจรจากับลาภิณจะเป็นไปได้ด้วยดี พิมพ์อรก็ไม่วายผูกใจเจ็บเจติยา โดยเฉพาะท่าทางอวดดีเหมือนไม่กลัวเธอก่อนหน้าที่ลาภิณจะเข้ามาคุยด้วย เมื่อได้อยู่ตามลำพังในห้องน้ำ ก็อดบ่นให้กสิณฟังไม่ได้

“เมื่อไหร่จะเจอเหรียญที่เหลือ ฉันจะทนแม่นั่นไม่ไหวแล้วนะ เมื่อกี้ก็สั่งสอนฉัน นึกว่าตัวเป็นใคร”

กสิณเหยียดยิ้มเย็น “เจติยาเป็นคนที่มีกิเลสเบาบางแต่จิตใจมั่นคง เขาถึงทำลายกล่องรากบุญได้ ไม่แปลกหรอก ที่คนอย่างนี้จะเห็นฉันหรือกล่องรากบุญเป็นสิ่งอันตราย”

“คนโง่น่ะสิไม่ว่า มีอำนาจบันดาลได้ทุกอย่างในมือแท้ๆ กลับทำลายทิ้ง แล้วยังมีหน้ามาสั่งสอนฉันอีก”

“อย่าไปสนคำพูดนั้นเลย เธอก็เห็นว่าฉันรับใช้เธอ ทำตามที่เธอต้องการ เธอเป็นนาย ส่วนฉันคือข้ารับใช้”

พิมพ์อรสะบัดหน้าออกไปแล้ว ทิ้งกสิณให้มองตามด้วยแววตาสมเพชในความหลงตัวเองของเจ้านายสาว

ฝ่ายเจติยากลุ้มใจเรื่องพิมพ์อรมาก ทนไม่ไหวเลยไประบายกับทวี โดยเฉพาะเรื่องเหรียญของกล่องรากบุญที่อยู่กับพิมพ์อร ทวีถอนใจหนักหน่วง ฟังจากนักแต่งศพสาวแล้วพอนึกภาพออกว่าพิมพ์อรคงพูดยากไม่น้อย

“ทั้งความคิด ทั้งคำพูดคำจาของเขา เหมือนคุณพิสัย ไม่มีผิด หลงตัวเอง คิดว่าควบคุมเหรียญได้ ช่างไม่รู้อะไรเลย สำหรับพวกปีศาจ มนุษย์ก็เป็นแค่ทาสคอยหาอาหารให้ ถ้าหาไม่ได้วันไหน ก็ไม่แคล้วต้องตกเป็นเหยื่อมันแทน”

คำพูดของเจติยาทำให้ทวีนึกเป็นห่วงวนันต์ แต่คงทำอะไรไม่ได้มาก เพราะเพื่อนเก่าของเขาก็ป่วยหนักเต็มที เจติยาตั้งท่าจะพูดบางอย่าง แต่ต้องยั้งไว้ก่อนเมื่อลาภิณเข้ามาตามกลับบ้าน

ooooooo

สองสามีภรรยาคงจะกลับบ้านไปแล้ว ถ้านิษฐาจะไม่โทร.มาร้องไห้ขอให้ไปอยู่เป็นเพื่อนที่โรงพยาบาลเสียก่อน เจติยากับลาภิณรีบไปทันที มองเห็นนิษฐายืนกุมมือกับนวัชด้วยความสะเทือนใจที่สิโรจน์ต้องมาจากไปกะทันหัน

เหล่าภรรยากับลูกๆใหม่ของสิโรจน์ล้อมรอบไม่ห่าง แต่ครู่ใหญ่ก็สลายตัวไปถอนเงินจากธนาคารและชิงสมบัติมากมายในเซฟที่บ้าน นิษฐามองตามด้วยความสมเพช เช่นเดียวกับสินีที่ถอนใจเหนื่อยหน่าย พลางบอกให้หลานสาวคนใหม่มากราบพ่อแท้ๆ เจติยาก้าวตามเพื่อนรัก แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงสิโรจน์ “บอกความจริง!”

เจติยาอึ้งไปอึดใจ ไม่อยากเชื่อว่าแม้แต่พ่อแท้ๆของเพื่อนรักก็ต้องมาพัวพันกับคดีฆาตกรรม นิษฐา ตะลึงไม่แพ้กันเมื่อทราบเรื่อง หัวหมุนไปหมดเมื่อเจติยากับนวัชบอกให้ส่งศพสิโรจน์ไปให้นิติเวชชันสูตร ก่อนที่ร่องรอยบนศพจะหายไป นิษฐาหน้าเครียด ไม่คิดว่าการตายของพ่อจะทำให้เธอต้องวุ่นวายถึงเพียงนี้ นวัชเข้าใจดีและเตือนสติให้ทวงความยุติธรรมให้พ่อ นิษฐาเลยคิดได้และยอมรับความจริง...อย่างน้อยก็ในฐานะลูกเป็นครั้งสุดท้าย

นวัชรับเป็นธุระเรื่องชันสูตรให้นิษฐา ส่วนเจติยากับลาภิณกลับบ้านไปพักผ่อน และจะมาฟังผลในวันรุ่งขึ้น ลาภิณเฝ้ามองภรรยาด้วยความเป็นห่วง เพราะดูท่าจะอ่อนเพลียมากกว่าปกติ เจติยาก็แปลกใจตัวเองเช่นกัน ลางสังหรณ์บางอย่างบอกว่าเธอมีอาการไม่ปกติตั้งแต่เจอกับพิมพ์อร แต่ไม่อยากพูดให้สามีไม่สบายใจ เลยเฉไฉว่าพักผ่อนน้อย ลาภิณยิ้มบางๆแล้วกล่อมให้เธอนอนอย่างอ่อนโยน เจติยาจึงหลับตาลงได้ด้วยความอบอุ่นในหัวใจ

แต่เจติยาก็สะดุ้งตื่นกลางดึก ฝันร้ายถึงภาพในอดีตอีก แต่ครั้งนี้เธอเห็นตัวเองเป็นจันจิรา น้องสาวต่างมารดาของอุษา หญิงสาวที่หน้าตาเหมือนพิมพ์อรไม่มีผิด สองสาวพี่น้องกำลังต้อนรับภพ คู่หมั้นหนุ่มของอุษาซึ่งหน้าเหมือนลาภิณ โดยมีคุณหญิงอุ่นเป็นผู้แนะนำ... เจติยาตกใจจนลาภิณพลอยตื่นไปด้วย แต่เขาก็ไม่ถือสา แถมเอ็นดูสภาพตื่นๆของเธออีกต่างหาก เจติยาโอบกอดสามีแน่น รู้สึกปลอดภัยเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ๆ แต่ก็อดแปลกใจกับความฝันไม่ได้อยู่ดี

นวัชกับนิษฐามาเป็นแขกยามเช้าของเจติยาในวันถัดมา ลาภิณนั่งมองภรรยาสุดที่รักอ่านรายงานการชันสูตรด้วยใบหน้ายิ้มๆ ต่างจากเจติยาที่เซ็งจัดเพราะผลชันสูตรไม่พบร่องรอยน่าสงสัยแม้แต่น้อย นวัชไม่แปลกใจเพราะสิโรจน์เป็นอัมพาต ทำให้ง่ายต่อการฆาตกรรม แค่ยกหมอนมาปิดหน้าก็ทำได้แล้ว นิษฐาถอนใจหนักหน่วง พยายามช่วยคิดว่าจะมีแรงจูงใจใดได้อีกที่จะทำให้พ่อถูกฆ่าแบบนี้ แล้วก็ฉุกคิดได้ว่าอาจเป็นเพราะความแค้น

“ฐารู้มาว่านอกจากพ่อจะเจ้าชู้มากแล้ว พ่อยังร่ำรวยมาแบบไม่สุจริตเท่าไหร่ อาจจะมีคนแค้นพ่อก็ได้นะคะ”

นวัชนิ่วหน้าเล็กน้อย ยอมรับว่าข้อสันนิษฐานของแฟนสาวก็มีความเป็นไปได้ เช่นเดียวกับลาภิณ

“ผมเห็นด้วยกับผู้กองนะ และถ้าดูจากระดับความงกของพี่น้องคุณฐาแล้ว ยังไงก็ต้องคุมเชิงกันเข้มแน่ เพราะต่างฝ่ายต่างก็ระแวง เพราะฉะนั้น ใครจะเข้าไปฆ่าก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆแน่”

“จริงค่ะคุณต้น...ไม่อย่างนั้นจะมาขลุกกันที่โรงพยาบาลทำไมทั้งวันทั้งคืน พอรู้ว่าพ่อตายก็รีบเผ่นกลับไปแย่งเครื่องเพชรต่อ ทุเรศจริงๆ เห็นอย่างนี้แล้ว ฉันสงสารพ่อจับใจเลย”

เจติยาจะพูดบางอย่าง แล้วต้องระงับไว้เมื่อเห็นวิญญาณสิโรจน์ไปยืนข้างลูกสาว วางมือบนบ่าเบาๆด้วยความซาบซึ้งใจ รู้สึกผิดไม่น้อยที่ทำผิดกับนิษฐาไว้มาก แต่ลูกก็ยังห่วงใยและสงสารตน

เมื่อนวัชกับนิษฐากลับไปแล้ว เจติยาจึงมีโอกาสคุยกับวิญญาณของสิโรจน์ถึงคืนเกิดเหตุ โดยมีลาภิณนั่งอยู่ด้วยแต่ไม่เห็นวิญญาณ นักแต่งศพสาวถอนใจเนือยๆ เพราะพ่อของเพื่อนรักไม่ยอมพูดเรื่องคืนนั้นเลย แต่กลับถามถึงนิษฐามากกว่าว่าเป็นคนแบบไหน และเมื่อเธอซักมากเข้า ก็หายร่างไปเฉยๆ

“อ้าว...คุณลุง หายไปเฉยเลย นี่อยากรู้ตัวฆาตกรจริงหรือเปล่าเนี่ย แปลกจริงๆเลย ปกติวิญญาณแต่ละดวงเร่งรัดอยากเอาฆาตกรมาลงโทษทั้งนั้น แต่นี่กลับไม่พูดอะไรสักอย่าง”

เจติยาบ่นเซ็งๆแล้วเดินแยกไป ทิ้งลาภิณให้มองตามด้วยท่าทางครุ่นคิด ลางสังหรณ์ทำให้เอะใจบางอย่าง...

ooooooo

กิจการร้านขายข้าวแกงแห่งใหม่ของมยุรีเป็น ไปได้สวย นทีอยู่ช่วยแม่ทุกครั้งที่มีเวลาว่าง พลอยชื่นใจไปกับแม่ด้วยที่ลูกค้าติดใจรสมือกันเป็นแถว

มยุรีปลื้มไม่แพ้ลูกชาย แต่ไม่อยากตั้งความหวังมากเพราะร้านเพิ่งเปิดไม่กี่วัน นทีให้กำลังใจว่าร้านต้องไปได้ดีแน่ๆ เล่นเอามยุรียิ้มปลื้ม แล้วก็ต้องหุบแทบไม่ทันเมื่อเห็นพลอยแวะมาหาลูกชาย

นทีแปลกใจที่เห็นเพื่อนสาวร่วมวิทยาลัย เมื่อเห็นสายตาไม่พอใจของแม่ เลยบอกให้ไปคุยในซอยใกล้ๆ เมื่อเธอเอ่ยปากขอเลกเชอร์เพราะขาดเรียนบ่อย ก็ตอบตกลง แลกกับการยอมให้เขาติวให้ พลอยลังเลเพราะไม่อยากมีปัญหากับฉาย แต่ไม่ทันตอบอะไร คนที่กังวลถึงก็โผล่มาพร้อมกับถลาไปต่อยนทีโครมใหญ่ พลอยร้องห้ามเสียงหลง บอกว่าจะให้นทีช่วยติวหนังสือให้ ฉายไม่ชอบใจนักแต่ไม่อยากขัด ได้แต่ขู่นทีทิ้งท้าย

“นี่แฟนกู...ถ้ามึงมายุ่งกับแฟนกูอีก มึงเจอกูแน่!”

เย็นวันเดียวกัน...เจติยา ลาภิณ นวัชและนิษฐาไปร่วมงานศพของสิโรจน์ สี่หนุ่มสาวช่วยกันคนละไม้คนละมือเพราะบรรดาญาติของนิษฐาไม่ยอมจ้างนิราลัยให้จัดงาน แถมยังหมกมุ่นกับซองทำบุญจากแขกเหรื่อมากกว่า ทันใดนั้น...จินดาพยาบาลที่เคยดูแลสิโรจน์ก็ปรากฏตัวขึ้น นวัชมองตามไม่วางตาเพราะเธอน่าจะเป็นพยานปากสำคัญ

“วันเกิดเหตุมีคนแจ้งว่ามีการโอนเงินปันผลของบริษัทมาให้ พวกนั้นก็เลยแห่กันไปถอน เป็นช่วงเวลาเดียวที่ไม่มีใครอยู่กับพ่อฐาเลย แล้วหลังจากนั้น พยาบาลคนนี้ก็ไปเจอศพ แต่ไม่ต้องห่วงนะ พี่ให้ลูกน้องตามสืบประวัติแล้ว”

เจติยานิ่งคิดตาม บ่นเล็กๆที่ผู้กองหนุ่มไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับเธอก่อน นวัชบอกว่ามีโอกาสเป็นไปได้น้อย อยากสืบให้ได้เรื่องก่อน ถึงจะตัดสินใจแจ้งให้ทราบ แต่ยิ่งเห็นท่าทางเงียบๆผิดสังเกตของพยาบาลสาวก็อดสงสัยไม่ได้ นักแต่งศพสาวเห็นด้วย ตั้งท่าจะตามผู้กองหนุ่มไปคุยด้วย แต่กลับต้องไปคนเดียวเพราะมีคนมาขอให้ลาภิณกับนวัชช่วยขนของ ส่วนนิษฐาได้รับโทรศัพท์จากสินี บอกว่ามีเรื่องให้ช่วยเลยรีบตามไปทันที

ฟากเจติยาตามไปดักหน้าจินดาจนได้ แต่พยาบาลสาวไม่ให้ความร่วมมือ อ้างว่าให้การกับตำรวจไปหมดแล้ว และผละจากไปทันที ทิ้งนักแต่งศพสาวให้มองตามเครียดๆ เชื่อว่าจินดาต้องกุมความลับอะไรบางอย่างแน่ๆ

ส่วนนิษฐาถูกสินีหลอกล่อให้ไปเอาของที่รถ วิญญาณของสิโรจน์เห็นท่าไม่ดีเลยตามไปด้วย แล้วก็เป็นตามที่คาด เมื่อเห็นสินีเอาผ้าโปะยาสลบมาปิดปากนิษฐาไว้ วิญญาณสิโรจน์จึงตัดสินใจปรากฏร่างแล้วตะโกน

“ปล่อยลูกพี่เดี๋ยวนี้นะสินี เธอฆ่าพี่แล้วยังไม่พอ ยังคิดทำร้ายหลานอีกหรือ”

แต่ไม่มีใครเห็นหรือได้ยินเสียงสิโรจน์ สินีพยายามลากหลานสาวคนใหม่ขึ้นรถ แต่จินดาดันผ่านมาเห็นเสียก่อนเลยโปะยาสลบพาไปด้วยกัน วิญญาณสิโรจน์มองตามด้วยความแค้นใจ แต่เมื่อทำอะไรไม่ได้เลยรีบไปขอความช่วยเหลือจากพวกเจติยาที่นั่งกันอยู่ในศาลาสวดศพ

ในขณะที่พวกเจติยานั่งรถไปด้วยใจร้อนรน โดยมีวิญญาณของสิโรจน์นั่งไปด้วยในรถ นิษฐาค่อยๆรู้สึกตัวในป่าเปลี่ยวแห่งหนึ่ง พบว่าตัวเองถูกจับมัดอยู่กับจินดาซึ่งเพิ่งได้สติเช่นกัน สองสาวพยายามร้องขอให้ปล่อยตัว แต่สินีไม่ยอม ความโกรธแค้นในตัวสิโรจน์ทำให้สารภาพหมดเปลือกว่าเป็นคนฆ่าเขาเองกับมือ นิษฐาอ้าปากค้าง ไม่อยากเชื่อว่าน้องสาวแท้ๆของพ่อจะกล้าทำขนาดนี้ แถมยังพาลมาลงกับเธออีก สินีตะคอกสวนด้วยความโมโห

“แกไม่รู้อะไรก็หุบปากไปเลย มันทรมานน้อยไปด้วยซ้ำกับความเลวที่มันทำกับฉัน พ่อแกอาศัยว่าเป็นลูกชาย วันๆเอาแต่ประจบพ่อแม่จนได้สมบัติไปคนเดียว ฉันกับผัวต้องไปสร้างเนื้อสร้างตัวกันเอง แล้วพอธุรกิจฉันมีปัญหา ไปขอยืมเงินพ่อแก มันก็ไม่ยอม จนผัวฉันต้องฆ่าตัวตาย คนชั่วอย่างมันสมควรตายอย่างทุกข์ทรมาน”

“เรื่องอดีตของอากับพ่อ ฐาไม่รู้เรื่อง แต่ฐากับอาเจอกันไม่กี่ครั้ง ถึงอาจะแค้นพ่อยังไง อาก็ไม่ควรมาลงที่ฐา”

“ก็เพราะแกโผล่ออกมานั่นแหละ ฉันถึงต้องทำ”

สินีควักปืนมาเล็งขู่ แต่ไม่ทันได้ลั่นไก จินดาก็พุ่งตัวเข้าขวาง เลยถูกด้ามปืนตบสลบเหมือด นิษฐากระเสือกกระสนหนี กำลังจะถูกยิงทิ้งอยู่แล้ว ถ้าจู่ๆจินดาจะไม่โผล่มาขวางด้วยท่าทางถมึงทึง สินีร้องลั่นแต่ไม่สิ้นฤทธิ์ ถลาเข้าหาหวังฆ่าจินดาให้ตายคามือ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงสิโรจน์ออกจากปากพยาบาลสาว

“พี่ทำเลวกับเธอ เธอฆ่าพี่ พี่ไม่โกรธแต่ลูกพี่ไม่เคยทำร้ายอะไรเธอเลย เธอทำกับเขาทำไม”

สินีกรีดร้องด้วยความกลัวสุดขีด จังหวะเดียวกับที่พวกเจติยามาถึงที่เกิดเหตุ เลยช่วยนิษฐาได้ทันเวลา ส่วนจินดาสลบไปแล้วเพราะถูกวิญญาณสิโรจน์เข้าสิงเพื่อสื่อสารกับสินี นวัชกุมตัวสินีที่คลุ้มคลั่งไปโรงพัก ทิ้งนิษฐาให้มองตามด้วยท่าทางหวาดกลัวสุดๆ โผเข้ากอดเจติยาแน่น เรียกพลังใจที่ต้องมาหนีตายในป่าเปลี่ยวแบบนี้

ooooooo

นิษฐาขวัญผวาไม่หาย แล้วก็แทบช็อกเมื่อทราบจากเจติยาถึงสาเหตุที่สินีต้องการเอาชีวิตตน เพราะสิโรจน์เล่นยกทรัพย์สมบัติมหาศาล โดยเฉพาะโรงงานใหญ่ที่สินีหวังจะครอบครอง นิษฐานึกไม่ถึงเพราะเพิ่งได้เจอกับพ่อไม่นาน เจติยาบอกว่าไม่จริง เพราะสิโรจน์รู้เรื่องนิษฐามานานแล้ว เลยคิดจะมอบสมบัติให้เพื่อไถ่โทษ

นวัชเสริมว่าสินีคงวางแผนมานานแล้ว หวังฆ่านิษฐาและเจรจากับหมู่ญาติเพื่อกรรมสิทธิ์ในโรงงาน แต่ทุกอย่างก็พลาดหมด เมื่อนิษฐารอดตายและมารู้ความจริงวันนี้ สินีโวยวายบ้าคลั่งเมื่อเห็นหน้าหลานสาว

“ทรัพย์สมบัติพวกนั้นเป็นของฉันอยู่แล้ว พ่อแกโกงฉันไปแล้ว ยังหน้าด้านมายกให้แกอีก ฉันเหนื่อยฉันทุ่มเทกับโรงงานมาเท่าไหร่ ฉันไม่ยอมให้แกมาชุบมือเปิบไปง่ายๆหรอกนะ อีขี้โกง เลวทั้งพ่อทั้งลูก เอาโรงงานฉันคืนมา”

เหล่าเจ้าหน้าที่ตำรวจบนโรงพักเลยต้องลากตัวสินีออกไป นิษฐาซบอกนวัชร้องไห้เพราะเหนื่อยเต็มที เช่นเดียวกับเจติยาที่โอบเอวลาภิณ ลูบเบาๆเพื่อปลอบใจเพราะรู้ดีว่าเขาก็ผ่านช่วงเวลาลำบากมาเช่นกัน แต่คนที่ทำให้นักแต่งศพสาวแปลกใจสุดคือวิญญาณสิโรจน์ ที่ยังทำหน้าเศร้าเหมือนเดิม...อะไรกัน หรือว่าจะมีเรื่องอื่นอีก

และแล้วเจติยาก็ได้คำตอบในคืนเดียวกัน เมื่อวิญญาณสิโรจน์สารภาพหน้าเศร้าว่ายังเป็นห่วงจินดาลูกสาวอีกคน เจติยากับลาภิณเลยตัดสินใจพานิษฐาไปเยี่ยมน้องสาวต่างมารดาถึงโรงพยาบาลในเช้าวันรุ่งขึ้น

“คุณจินดาเป็นน้องสาวคนละแม่กับแกนะฐา ฟังดูอาจจะเหลือเชื่อหน่อยนะ แต่คนที่เล่าให้ฉันฟังคือพ่อแกเอง”

คำบอกเล่าของเพื่อนรักทำให้นิษฐาตะลึงไปครู่ใหญ่ วิญญาณสิโรจน์ปรากฏร่างรางๆ และส่งผ่านถ้อยคำที่เก็บไว้มานานให้เจติยาส่งต่อให้สองสาว “พ่ออยากมาขอโทษพวกลูก ที่ผ่านมาพ่อเห็นแก่ตัว ไม่รับผิดชอบ แต่พ่อก็รักและเป็นห่วงพวกลูกจริงๆ โดยเฉพาะจินดา... พ่อตามหาลูกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้ร่องรอยเลย จนพ่อได้เจอกับลูกที่โรงพยาบาล แต่มันก็สายไปแล้ว อภัยให้พ่อด้วยเถอะนะ”

นิษฐากับจินดาน้ำตาคลอ ทั้งสงสารพ่อและเสียใจที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้ พยาบาลสาวเป็นฝ่ายพูดกับพ่อก่อน

“หนูไม่เคยโกรธพ่อหรอกค่ะ ตอนหนูได้เจอพ่อ หนูก็คิดตั้งนานว่าจะบอกเรื่องนี้ดีไหม แต่พอหนูเห็นพวกพี่ๆน้องๆแย่งสมบัติกันแล้ว หนูก็ไม่อยากพูด คิดแค่ว่าจะดูแลพ่อให้ดีที่สุด ระหว่างที่พ่ออยู่โรงพยาบาลเท่านั้นเอง”

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 2 วันที่ 7 ก.ค. 57

ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณี
ละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ