@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 1 วันที่ 5 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 1 วันที่ 5 ก.ค. 57

ด้านคัตซึกับเซกิ ยืนกังวลใจที่ทาเคชิกับริวยังไม่กลับมา พลัน โคจิ คาซูมะและมาซาโตะเดินนำลูกน้องมา คัตซึสะกิดบอกเซกิ “ไม่ทันแล้ว สามทหารเสือโอะนิซึกะมานั่นแล้ว”

โคจิเข้าถามหานายน้อยทั้งสอง คัตซึกับเซกิหน้าเจื่อน...ขณะที่ริวเห็นทาเคชิบาดเจ็บ ก็ควงท่อนเหล็กเข้าช่วย สมุนซะโต้คนหนึ่งชักปืนออกมาจะยิงใส่ริว ทันใดก็โดนยิงที่มือ ปืนกระเด็นร้องโอดโอย


เสียงโคจิสั่งลูกน้องลุยมาซาโตะกับคาซูมะเข้าประคองทาเคชิจะส่งโรงหมอ แต่เขากลับบอกว่าแผลเล็กน้อย คาซามูระจึงให้พากลับบ้าน เขามองแพรวดาวอย่างอาลัยอาวรณ์

ooooooo

กลับมาฮิเดโกะทำแผลให้ทาเคชิด้วยสีหน้ากลัดกลุ้ม อิจิโร่ตำหนิลูกกับหลานว่าเป็นนักรบไม่พกดาบ ก็เหมือนคนพิการไร้แขนขา ริวให้เหตุผลไม่คิดว่าจะมีเรื่องกับใคร

“ความประมาทเป็นหนทางสู่ความตาย...อันธพาลเกิดขึ้นใหม่ทุกวัน ใครๆก็ต้องการโค่นนักรบอย่างโอะนิซึกะทั้งนั้น” อิจิโร่เตือน แต่ทาเคชิกลับสวนว่า เลือกขึ้นหลังเสือแล้วก็หาทางลงไม่ได้ อิจิโร่ตาวาวด้วยความโกรธ จนฮิเดโกะ ต้องสะกิดปรามลูกชาย

ไดสุเกะเห็นท่าทางอิจิโร่โกรธจึงพยักเพยิดให้ริวเลี่ยงออกไปจากห้องด้วยกัน...อิจิโร่นั่งลงตรงข้ามทาเคชิ ถามฝีมือเขาไม่เป็นรองใคร ทำไมไม่จัดการไอ้อันธพาลกระจอกแต่แรก ทาเคชิตอบว่าอยากคุยด้วยเหตุผลมากกว่าใช้กำลัง อิจิโร่ตวาด

“อ่อนแอ! เพราะอย่างนี้ฉันถึงไม่ไว้ใจให้ดูแลโอะนิซึกะ”

“พี่ไดสุเกะดูแลทุกอย่างได้ก็ดีแล้วนี่ครับ”

“ถึงแกจะเป็นทายาทลำดับที่สอง แต่ก็ต้องสืบทอดเหมือนกัน”

“ผมไม่เคยปฏิเสธชาติกำเนิด แต่ไม่อยากมีชีวิตอยู่ท่ามกลางคมหอกคมดาบ ผมไม่ต้องการต่อสู้กับใครจนตาย”

“ไอ้ลูกไม่รักดี...” อิจิโร่โกรธมาก

“เราสืบเชื้อสายซามูไร นักรบที่มีเกียรติ ลูกควรภาคภูมิใจในสิ่งที่พ่อทำ” ฮิเดโกะปราม

“ถ้าการเป็นนักรบ เรียกว่ามีเกียรติและศักดิ์ศรี ทำไมแม่ต้องร้องไห้...”

ฮิเดโกะตบหน้าทาเคชิฉาด “หยุดนะทาเคชิ! หยุดก้าวร้าวโซเรียว ขอโทษท่านเดี๋ยวนี้”

ทาเคชิยังทิฐิยืนนิ่ง ริวซึ่งแอบฟังอยู่หน้าห้อง คิดหาทางช่วยทาเคชิ...มองไปเห็นคนสวนกวาดใบไม้แห้งอยู่ จึงคิดอะไรได้...ขณะที่ทาเคชิยอมก้มหัวขอโทษผู้เป็นพ่อ แต่ยังยืนกรานสิ่งที่ตนคิดไม่ผิด ไม่ทันที่อิจิโร่จะกราดเกรี้ยว ก็มีเสียงดังขึ้นว่า...ไฟไหม้! ริวหน้าตื่นเข้ามารายงานว่าไฟไหม้ในสวน ทุกคนรีบออกไปดู อิจิโร่ปรายตามองริวอย่างรู้ทัน ทาเคชิกระซิบขอบใจริวเพราะเห็นไฟแช็กในมือเขา ไดสุเกะตรวจสอบแค่มีคนทิ้งก้นบุหรี่ไหม้กองใบไม้แห้ง

หลังจากนั้นโคจิเข้ามาถามจะให้ทำอย่างไรกับอันธพาลที่จับตัวมาได้หนึ่งคน มาซาโตะให้ส่งตำรวจแต่คาซูมะเกรงพวกมันมีพวกเป็นตำรวจ อิจิโร่สั่งเค้นให้มันบอกว่าเป็นคนของใคร

ในคืนนั้นฮิเดโกะเข้ามานั่งเช็ดดาบประจำตระกูลสามเล่มที่วางอยู่หน้าป้ายบรรพบุรุษอย่างทะนุถนอม น้ำตาคลอเบ้า ทาเคชิเปิดประตูเข้ามาเห็น เขานั่งลงถาม กี่ครั้งแล้วที่แม่แอบร้องไห้เวลาโซเรียวออกไปจัดการกับอันธพาลข้างนอก ฮิเดโกะปาดน้ำตา เอามือลูบแก้มลูกชายถามยังเจ็บอยู่ไหม เขาตอบว่า ไม่มีอะไรเจ็บเท่าเห็นแม่ร้องไห้ ฮิเดโกะแววตาหม่นแต่ทำเข้มแข็ง

“นายหญิงของโซเรียวจะต้องเข้มแข็งและคอยเป็นกำลังใจให้สามี เธอจะต้องไม่มีน้ำตาเมื่อสามีออกไปรบ และถือเป็นเกียรติถ้าสามีตายในสนามรบ”

“แม่เข้มแข็งต่อหน้าพ่อ พอคล้อยหลังพ่อ แม่ก็ร้องไห้อย่างโดดเดี่ยวเพราะไม่รู้ว่าพ่อจะมีชีวิตกลับมารึเปล่า นั่นคือความเข้มแข็ง นั่นคือเกียรติที่แม่ควรได้รับหรือ”

“ไม่ว่าลูกจะรู้สึกยังไง ผู้หญิงที่จะเข้ามาเป็นนายหญิงของโอะนิซึกะจะต้องแข็งแกร่งไม่แพ้โซเรียว ไม่เว้นแม้แต่คู่ครองในอนาคตของลูก จำไว้นะทาเคชิ” ฮิเดโกะเตือน...ทาเคชิเครียด

ในคืนเดียวกัน มาซาโกะทายาแผลที่แขนแพรวดาวอย่างเอ็นดู และย้ำถ้าบ้านโอะนิซึกะมาซื้อผลไม้ที่ร้านอีก ไม่ต้องเก็บเงิน แพรวดาวเข้าใจว่าเป็นค่าคุ้มครองแต่มาซาโกะแย้ง

“ไม่ใช่จ้ะ ตระกูลโอะนิซึกะสืบเชื้อสายซามูไร นักรบมือขวาของท่านจักรพรรดิ พวกเขาเป็นคนดี ดูแลประชาชนอยู่เสมอถึงแม้จะไม่มีตำแหน่งทางการเมืองก็เถอะ”

“แต่ท่าทางลูกน้องเคารพลูกชายทั้งสองของโอะนิซึกะ ก็ไม่ต่างจากกลุ่มอันธพาล”

“สองคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน คนนิ่งๆสุขุมชื่อทาเคชิ เป็นลูกชายคนเล็ก ส่วนคนท่าทางเพลย์บอยชื่อริว เป็นหลาน ลูกน้องชายที่เสียชีวิตไปแล้วของโอะนิซึ–กะโซเรียว” แพรวดาวทำหน้างงคำว่าโซเรียว มาซาโกะอธิบายว่า เป็นคำเรียกท่านผู้นำของตระกูล

แพรวดาวรู้สึกว่ามาซาโกะและชาวเมืองนับถือตระกูลนี้มาก มาซาโกะยอมรับเพราะที่พวกเราอยู่อย่างสงบสุขได้เพราะพวกเขา

ooooooo

รุ่งเช้า ในมหาวิทยาลัย ทาเคชิกำลังสนุกกับการถ่ายภาพ พลันเห็นแพรวดาวนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นซากุระ เขาเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ริวไม่ทันเห็นดึงทาเคชิไปถ่ายรูปตรงอื่น เขาเสียดายแต่ก็ดีใจที่รู้ว่าแพรวดาวอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับตน

จากนั้นทาเคชิก็เฝ้าตามดูแพรวดาว ไม่ว่าจะในโรงอาหาร ในห้องสมุด หัวใจเขาเต้นแรง แต่ต้องสะดุดเมื่อคำพูดของฮิเดโกะดังขึ้นในความคิดที่ว่า ผู้หญิงที่จะเข้ามาเป็นนายหญิงของโอะนิซึกะจะต้องแข็งแกร่งไม่แพ้โซเรียว...เขารู้สึกว่าแพรวดาวอ่อนหวานบอบบางจนไม่อยากให้เธอต้องมาร้องไห้เหมือนแม่

ห้องประชุมบ้านโอะนิซึกะ อิจิโร่ตบโต๊ะเปรี้ยงไม่พอใจเมื่อคาซูมะรายงานว่า พวกซะโต้เข้ามาเปิดกิจการบ่อนและไนต์คลับในเมืองได้สักพัก แอบรีดไถชาวบ้านบ่อยๆ มาซาโตะเสริมว่าตำรวจได้รับส่วยจึงเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไดสุเกะเจ็บใจ สมุนที่จับมาได้เป็นแค่ปลายแถว

“อย่าเพิ่งชะล่าใจ งูเล็กบางตัวมีพิษสงร้ายแรง...ถ้าจะสืบทอดตำแหน่งโซเรียวแทนพ่อ แกต้องรอบคอบให้มากกว่านี้” อิจิโร่เตือนลูกชายก่อนจะหันไปสั่งโคจิ “เอาคนของไอ้ซะโต้ไปคืน ส่งสารให้รู้ว่า มันไม่มีสิทธิ์ทำร้ายคนในเมืองนี้”

โคจิรับคำถอยออกไป ทาเคชิดูเบื่อหน่ายเหตุการณ์แบบนี้...พอมาซ้อมเคนโด้กับริว เขาจึงระบายอารมณ์ด้วยท่วงท่าปราดเปรียวจนริวรับไม้ไม่ทัน โดนฟาดเข้าจุดตาย 3 จุดของริว

ริวถอดเม็งออก “เก่งเคนโด้ เก่งเรียน เก่งทุกอย่างมาตั้งแต่เด็ก ไอ้คนไม่มีพัฒนาการ”

ทาเคชิถือว่าเป็นคำชม ริวย้ำขนาดไดสุเกะยังเทียบไม่ได้ ทาเคชิตัดบทไม่อยากฟัง ขอตัวไปอาบน้ำ จะรีบไปมหาวิทยาลัย ริวรู้สึกว่าเขามีความในใจจึงถาม มีอะไร ทาเคชิปัดว่ามีรายงานต้องรีบไป ริวเซ็งไม่ค่อยอยากไปเรียนเท่าไหร่

อายาโกะเอาผ้าเช็ดหน้าสีแดงที่ซักแล้วมาให้ทาเคชิเพราะคิดว่าเป็นของไอโกะ และชมฝีมือการปักดอกซากุระบนผ้า ช่างประณีตมาก ทาเคชิยิ้มๆบอกว่าไม่ใช่ของไอโกะ แม่บ้านอย่างอายาโกะตกใจเกรงไอโกะรู้ เจ้าของผ้านี้ต้องเดือดร้อนแน่ ทาเคชิเองก็หวั่นใจ

ให้เผอิญนางรำที่ไอโกะเข้าใจว่าส่งยิ้มให้ทาเคชิ เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับตน จึงให้ยูมิโกะเพื่อนสาวช่วยสืบว่าอยู่คณะไหน ยูมิโกะเตือนว่าริกิห้ามยุ่งกับเธอ แต่ไอโกะไม่สน...ระหว่างทางที่ทาเคชิกับริวเดินมา มีคัตซึกับเซกิตามติดจนทำให้คนในมหาวิทยาลัยหวาดกลัว ทาเคชิจึงไล่ให้ทั้งสองไปรอที่รถ แต่ทั้งสองอ้างคำสั่งโซเรียว ทาเคชิไม่พอใจเดินหนี ชนเข้ากับแพรวดาวพอดี เขาช่วยเธอเก็บหนังสือที่หล่นด้วยความดีใจ ทันใดริวเห็นไอโกะ เดินมารีบส่งสัญญาณ

“แค่กๆไอ...โกะ ที่เก้านาฬิกา ท่าทางเอาเรื่อง แค่กๆ ไอจัง”

ทาเคชิไม่รอช้าดึงแพรวดาวหลบไป คัตซึกับเซกิจะตาม ริวรั้งไว้สั่งเอาหูไปนาเอาตาไปหายายจะดีกว่า แล้วฉุดทั้งสองหลบหลังพุ่มไม้ ไอโกะกับยูมิโกะเดินมาแปลกใจทาเคชิไปไหน

มาถึงใต้บันไดตึก เป็นมุมเก็บของแคบๆ แพรวดาว ตกใจที่ถูกทาเคชิกอดเอวไว้ จะร้อง เขาเอามือปิดปากเธอสบตา กระซิบให้อยู่เฉยๆ ไอโกะกับยูมิโกะวิ่งมาเจออาซึมิ

สวนลงบันไดมาบอกว่าไม่เห็นทาเคชิ ทั้งสามสาวจึงวิ่งไปทางอื่น ทาเคชิถอนใจ แพรวดาวฮึดผลักเขาออกแล้วตีเขายกใหญ่หาว่าฉวยโอกาส ถือว่ามีพ่อใหญ่คับฟ้า จะรังแกใครก็ได้ ทาเคชิร้องโอ๊ยเพราะเธอตีโดนแผลเลือดซึม แพรวดาวตกใจรีบพาเขาไปทำแผลที่ห้องพยาบาล

แพรวดาวก้มหัว “ขอโทษค่ะ ฉันทำให้คุณเจ็บตัวอีกแล้ว คุณได้แผลนี้เพราะช่วยฉัน แล้วฉันก็ทำให้คุณเจ็บซ้ำแผลเดิม” เห็นทาเคชิยิ้ม เธอติง “เจ็บแล้วยังยิ้มอีก แปลกคน”

“ท่าทางจริงใจของคุณทำให้ผมลืมเจ็บ” ทาเคชินึกได้หยิบผ้าเช็ดหน้ามาคืนให้

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 1 วันที่ 5 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพฤหัสบดีที่ 10 กรกฎาคมนี้
ที่มา ไทยรัฐ